โฮงซึงหลวง

ผ่านสถานที่เที่ยวแบบเมียงมองครบ 7 แห่ง หลังร่ำลาคุณต้อง ศิลปินแอบสแตร็ค เจ้าของไอดี้ไอเดีย เที่ยวแบบเมียงมอง ก็ไปต่อกันแต่ยังคงอยู่ในอำเภอลอง ที่ โฮงซึงหลวง ศูนย์เรียนรู้ศิลปะการทำเครื่องดนตรีของชาติพันธ์ ทั้งสะล้อ ซอ ซึง โดยคนหนุ่มรุ่นใหม่ที่ชื่อ คุณบอม - จีรศักดิ์ ธนูมาศเป็นผู้ก่อตั้ง 

ภายในบ้านโฮงซึงหลวง มีเครื่องดนตรีทั้งของไทยและเทศ เอาไว้ให้ได้ศึกษา ชั้นบนเปิดเป็นโฮมสเตย์ ปูเสื่อนอนบนบ้าน กินอาหารแบบที่ชาวบ้านกิน ใครใคร่แบ็คแพ็คมานอนก็ติดต่อเข้ามาที่ 089 759 1279  เดินเลี้ยวซ้ายเข้าซอยด้านหลังไปไม่ไกล เป็นอาคารไม้เปิดโล่งสำหรับเป็นที่สอนเล่น ทำ และจำหน่ายเครื่องดนตรีพื้นบ้านที่น่าสนใจ 

อีกเรือนหนึ่งข้างๆ อาคารสองชั้น ยังเปิดเป็นแหล่งรวบรวมผ้าทอชนเผ่า ทั้งกะเหรี่ยง ปกากะญอ เย้า และเผ่าพันธ์อื่นๆ ที่น่าสนใจ มีคุณโด - พุธรัตน์ ใจเที่ยงตรง เป็นผู้ดูแล 

คุณบอมบอกว่า “ที่นี่เปิดมาหลายปี ส่วนใหญ่จะเป็นนักเรียนมาออกค่ายเยาวชน โดยเปิดสอนฟรี มีอุปกรณ์ให้ลองทำ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ที่ทำตรงนี้เพียงเพื่อให้เยาวชนได้เห็นคุณค่าของเครื่องดนตรีล้านนาและให้เกิดการสืบสานต่อไป เมื่อก่อนผมก็เหมือนเด็กทั่วๆ ไปที่ชอบดนตรี ก็ไปเรียนกับผู้เฒ่าผู้แก่ สมัยก่อนเครื่องดนตรีนี้จะมีราคาแพง 

ผมเล่นดนตรีล้านนาจนโรงเรียนหลายแห่งรู้ก็ให้ไปสอนนักเรียน หลังจากนั้นจึงรวบรวมช่างในพื้นที่ให้มาสอน มาทำที่นี่ ก็ไปดูอาจารย์ที่จังหวัดลำปาง ครูกับครูช่วยกัน แลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกันก็เกิดกระบวนการสล่าเมือง มีทำซึง ขลุ่ย 

เครื่องดนตรีส่วนใหญ่จะส่งไปจำหน่ายที่เชียงใหม่บ้าง กรุงเทพฯบ้าง เพื่อมาเป็นค่าใช้จ่ายในการเปิดศูนย์ฯ เพราะเราไม่ได้เก็บค่าเรียนอะไร ผมอยากให้เยาวชนหันกลับมาเล่นดนตรีพื้นบ้านของเราและทำเครื่องดนตรีเหล่านี้เป็นร่วมกันอนุรักษ์ไม่ให้สูญหายไป  ส่วนของผ้าทอกะเหรี่ยง ก็จำหน่ายที่ร้านจินเจอร์ ในอำเภอเมือง เหล่านี้ก็เพื่อให้เลี้ยงตัวเองได้”

หลังเยี่ยมชมโรงทอผ้ากะเหรี่ยงกันแล้ว ก็ถึงเวลาทานอาหารกลางวัน แว่วมาว่า... มาเมืองลอง ต้องลองขนมจีนน้ำย้อย 

ได้ยินครั้งแรกก็ขำๆ  อยู่ เคยได้ยินแต่ขนมจีนน้ำเงี้ยว น้ำยา น้ำพริก มาเจอน้ำย้อยหน้าตาเป็นไงหนอ?  มีเวลาให้จินตนาการเพียงไม่นานก็มาถึงร้าน ขนมจีนแม่ลาน ขนมจีนน้ำย้อยที่ขึ้นชื่อของอำเภอลอง ดูจากจำนวนลูกค้าที่เต็มเกือบทุกโต๊ะ เรียกว่าไม่จองคงไม่มีทางได้ทานแน่ๆ ก็น่าจะพอการันตีความเอร็ดอร่อยได้ 

ขนมจีนน้ำย้อย มาจากการทำขนมจีนแบบบีบกันสดๆ เพื่อให้เส้นย้อยลงน้ำร้อนด้านล่าง ก่อนจะนำไปแช่ในน้ำเย็นแล้วเสริฟรับประทานกันเลย ส่วนเครื่องเคียงที่ทานกับขนมจีนน้ำย้อยก็มีผักสด หอมเจียวกรอบๆ ปรุงรสเผ็ดร้อนเล็กน้อย ไข่ต้มแบบยางมะตูมกับน้ำปลาเหยาะบางๆ แค่นี้ก็อร่อยเหาะ ส่วนน้ำเงี้ยวน่ะมีไว้ซด อร่อยไม่อร่อยไม่รู้ รู้แต่ว่าฟาดกันไปคนจานสองจาน ไม่นานนักท้องก็ตื้อเต็มกลืน 

คุณวรชาติ คนนำทางกิตติมศักดิ์ บอกว่า “ที่นี่มีร้านขนมจีนน้ำย้อยหลายเจ้า ส่วนใหญ่อร่อยทั้งนั้น ถือเป็นอาหารประจำถิ่นอย่างหนึ่ง” 

หากต้องการสัมผัสวิถีชุมชนให้ได้อรรถรสอาหารพื้นถิ่นถือเป็นอีกหนึ่งวัฒนธรรมที่สามารถเข้าถึงได้ไม่ยากตอนต่อไปฉันจะพาไปรู้จักกับพิพิธภัณฑ์อีกแห่งหนึ่ง ที่เกิดจากทายาทคนเมืองลอง 

เรื่อง / ภาพ โดย นาริฐา จ้อยเอม